Kurnik kojarzy się przede wszystkim z prymitywnym budynkiem wiejskim, w którym gospodarz hoduje kilka, czasami kilkanaście sztuk kur. W obieg oficjalnym kurnik funkcjonuje jednakowoż jako określenie profesjonalnie wykonanego budynku, przeznaczonego do prowadzenia wielotysięcznym ferm kurzych, jak również drobiu innych gatunków.
Na rynku, z czego mało kto zdaje sobie sprawę, funkcjonuje bardzo duża ilość firm, których przedmiotem działania jest budowa obiektów spożywczych – kurniki stanowią zdecydowaną większość tego typu obiektów. Oczywiście takie przedsiębiorstwa nie podejmują się realizacji niewielkich inwestycji, przeznaczonych do pólamatorskiej hodowli, znanej z gospodarstw naszych babć i dziadków. Realizowane budynki umożliwiają przemysłowy chów wielotysięcznych stad.
Każdy kurnik, aby mógł spełniać stawiane tego typu obiektom wymogi weterynaryjne, powinien na wyposażeniu posiadać co najmniej takie elementy jak:
- poidła i karmidła, których ilość i długość powinna być dostosowana do maksymalnej ilości osobników utrzymywanych w kurniku;
- grzędy – stanowiące miejsce odpoczynku i snu kur,
- stanowiska lęgowe – przeznaczone do znoszenia jaj przez kury.
Do tego zestawu należy dołączyć przestrzeń do swobodnego przebywania drobiu. Łatwo zauważyć, że budowa takiego obiektu to dość poważne przedsięwzięcie, w niczym nie ustępujące rozmachowi przemysłowym oborom i chlewniom. Choć budynki przeznaczone dla bydła i świń są o wiele bardziej popularne, to warto zauważyć, że przemysłową hodowlą drobiu również zajmuje się dość spora rzesza rolników.
